Onze CD of platencollecties zijn vervangen door Spotify. Onze DVD collectie door Netflix. Boeken downloaden we op een E-reader en auto’s leasen we. Deze verschuiving van eigenaar naar gebruiker heeft consequenties voor onze digitale nalatenschap. Want als gebruiker is het vaak niet mogelijk om een account over te dragen aan nabestaanden. Wanneer wij als gebruiker een nieuwe service gaan gebruiken accepteren we vaak de voorwaarden klakkeloos, maar in de deze kleine lettertjes staat vaak aangegeven dat je als gebruiker het account niet mag overdragen en dat de dood leidt tot een directe beëindiging van de gebruikersovereenkomst.

Digitale tussenpersonen
Maar wie is dan eigenaar van onze digitale leven? Dat zijn de digitale tussenpersonen zoals Facebook, Google, Apple en Microsoft. Ze bieden diensten aan en daardoor bezitten wij niet echt wat we op hun platforms creëren. Nabestaanden kunnen vaak niet zomaar inloggen en de digitale erfenis opeisen. En als ze dit wel proberen bevinden ze zich vaak in een grijs gebied van gebruikersvoorwaarden en privacybeleid.

Privacy en wetgeving
Waarom maken zij het zo moeilijk om toegang te krijgen tot onze digitale erfenis? Privacy. Zelfs na de dood willen ze de gegevens van hun gebruikers beschermen. En hoewel dit lovenswaardig is, roept het ook vragen op over wie nou eigenlijk de controle heeft over ons digitale leven. Wat zegt de wet hierover? In Europa zijn er regels, zoals de welbekende AVG, die de privacy van individuen beschermen, maar de implementatie verschilt per land. En dat maakt het nog complexer.